5 gouden tips langs de lijn
19-9
1. Plezier gaat voor presteren
In plaats van ‘heb je gewonnen’ en ‘heb je gescoord?’ kun je ook vragen: ‘was het leuk?’ en ‘hoe ging het?’
Zo haal je de nadruk van het presteren af en leer je kinderen dat plezier voorop staat. Vanuit plezier voor een sport gaat een kind presteren naar kunnen.
2. Moedig aan, maar coach niet
Aanwijzingen geven is verwarrend en afleidend. Hoe goed bedoeld ook, als ouder je kind vanaf de kant coachen en vertellen wat hij of zij moet doen is geen goed idee. Als er een coach is maakt die afspraken met het team en die kunnen anders zijn dan dat wat jij roept. Daarnaast kan het je kind uit zijn/haar spel halen of er voor zorgen dat het zelfvertrouwen kwijtraakt. Zeker als dat wat je roept negatief is.....
3. Moedig alle kinderen aan, niet alleen die van jezelf
Niet alle ouders zijn er bij of kunnen erbij zijn. Als iedereen die er staat het hele team aanmoedigt is dat wel zo leuk voor allemaal.
4. Geef zelf het goede voorbeeld
Houd je mond tegen de scheidsrechter. Soms moeilijk maar echt een must: bemoei je niet - echt nooit - met de arbitrage! Soms zit het mee en soms tegen, dat hoort bij sport en wij zijn er om onze kinderen te laten zien en te leren dat een scheidsrechter zijn best doet en dat we daar met respect mee om moeten gaan. Ongeacht de beslissingen die een scheidsrechter neemt!
5. Laat je kind zijn of haar sport zelf beleven
Zelf het eerste nooit gehaald en is nu je missie dat je kind het wel haalt? Of wil je dolgraag dat de sporttalenten van je kind tot uiting komen? Allemaal heel logisch en prima zolang je die wensen en ambities voor jezelf houdt. Laat je kind zelf aangeven en de leiding nemen in hoe intensief en hoog het wil sporten. Dan beleeft hij of zij echt plezier aan sport!
Tips afkomstig van Tischa Neve
Gerelateerd nieuws
Sponsoren
